SZTUKA JAKO FORMA DEBATY PUBLICZNEJ W POLSCE
17 listopada 2016 roku o godzinie 12.00 rozpocznie się w Warszawie Ogólnopolska Konferencja Naukowa „SZTUKA JAKO FORMA DEBATY PUBLICZNEJ W POLSCE”. Organizatorami tego wydarzenia są Instytut Politologii Uniwersytetu Opolskiego (koordynator: dr Kamil Minkner) oraz Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego (koordynator: dr Daniel Przastek). Konferencja będzie miała miejsce przy Krakowskim Przedmieściu 3, w sali nr 1.
Szczegóły:
Konferencja, na którą Państwa zapraszamy ma wykazać, jak bogate, dynamiczne, niejednorodne, a przy tym interesujące poznawczo związki łączą sztukę z polityką w układzie wzajemnych sprzężeń. W celu odpowiedniej rozpiętości zakresu naszej dyskusji chcemy wziąć pod uwagę wszystkie możliwe aspekty tej tematyki, zwracając jednak szczególną uwagę na znaczenie sztuki w procesie kształtowania debaty publicznej w Polsce.
Dla politologów (nawet tych bardziej tradycyjnie ukierunkowanych) szczególnie ważne jest badanie relacji pomiędzy sztuką a działalnością organów władzy państwowej. Sztuka w odróżnieniu od władzy nie jest polityczna w swej istocie chociaż może być ona częścią oficjalnej polityki państwa. Ilekroć mówimy o aparacie cenzury albo o polityce kulturalnej, tylekroć pojawia się problem politycznych uwarunkowań sztuki chociażby w związku z wytyczaniem ram instytucjonalnych działalności artystycznej (np. instytucja mecenatu państwa, oferty stypendialne dla artystów, system galerii sztuki dofinansowywanych przez władze samorządowe itp.). Mówiąc o tego rodzaju wtórnym upolitycznieniu sztuki należy podkreślić również możliwości wykorzystania dzieł artystycznych w charakterze instrumentów działania politycznego. Szczególnie jest to widoczne w przypadku sztuki propagandowej, jak w przypadku socrealizmu czy sztuki nazistowskiej. Niemniej jednak, sztuka była także wykorzystywana do polemiki z systemem. Tak było w okresie PRL czy współcześnie, pokazując swój prawdziwie krytyczny charakter, jak w przypadku dzieł m.in.: Katarzyny Kozyry czy Artura Żmijewskiego, Doroty Nieznalskiej czy sztukach Pawła Demirskiego, Moniki Strzępki, diagnozach społecznych wywiedzionych ze spektakli Krzysztofa Warlikowskiego. Prace te jednocześnie uwalniają działalność artystyczną od bieżącego, publicystycznego uwikłania politycznego na rzecz demaskacji reguł ideologicznych kształtujących społeczne status quo w takich sferach jak obyczajowość, seksualność, podziały ról płciowych, dominujące wartości religijne.
Główne cele spotkania naukowego, na które Państwa zapraszamy to nie tylko przedyskutowanie kluczowych problemów teoretycznych i praktycznych, ale też „zinwentaryzowanie” subśrodowiska badaczy polityki zajmujących się sztuką i kulturą popularną, instytucjonalnym charakterem kultury, polityką kulturalną, wolnością wypowiedzi oraz wyodrębnienie dylematów i wyzwań w tym zakresie. Wszystkim badaczom, którym bliskie są te zagadnienia chcemy zaproponować forum do wspólnego debatowania, a jeżeli spotkanie nasze okaże się owocne zastanowimy się nad cyklicznością całego przedsięwzięcia, a być może uruchomimy także osobną serię wydawniczą.
Wszyscy uczestnicy debatować będą w dwóch panelowych odsłonach. Pierwszą poprowadzi dr Kamil Minkner. Będzie ona miała charakter teoretyczny i ma polegać na przemyśleniu fundamentalnych kwestii związanych z relacjami między polityką i sztuką. Z kolei, druga odsłona, którą moderować będzie dr Daniel Przastek ma podjąć kwestie związane z kształtowaniem się poprzez formy artystyczne polskiej debaty publicznej. W obu tych panelach nie przewidujemy klasycznych wystąpień referatowych. Zależy nam na dyskusji, wokół wyłuszczonych poniżej problemów. Ostatnia część konferencji to wieczorna debata publicystyczna pomiędzy przedstawicielami różnych (lewicowych, liberalnych i konserwatywnych) środowisk opiniotwórczych. Panel ten moderować będzie prof. dr hab. Filip Pierzchalski.